AHLAK HER YERDE HER ZAMAN

AHLAK HER YERDE HER ZAMAN

” Allah’a takva ve güzel ahlak.” (En ziyade neyin insanları cennete sokacağını soruyorlar.)

Ruhumu kudret altında tutan Allah’a yemin ederim ki cennete sadece güzel ahlak sahipleri girer.

(Tirmizi, Birr 62, kutub-ı sıtte, 16. Cilt , sf. 329)

Gerçekten bu kadar zor mu güzel ahlaklı olmak, insanlarla iyi geçinmek ve sevgi dolu olmak? En nihayetinde sen de öleceksin, çevrende yaşayan milyonlarca insan da… Gözlerinle gördüğün en güzel kız çok kısa bir süre sonra toprağa girecek. Sen de yanına gömüleceksin. O zaman bu kıskançlık, bu çekişme, bu kavga niye? İskeletlerin yakışıklısı, güzeli olur mu? Kemik torbalarının birbirinden hiç farkı yok değil mi? Öyleyse bu debelenme, bu çırpınma niye?

Gözlerinle gördüğün en zengin insan da kısa bir süre sonra toprağın altına girecek, üstelik yanına hiçbir şeyini almadan, sade bir kefenle gömülecek. Sende hiçbir şeyini alamadan yanına gömüleceksin. O zaman bu dünya hırsı, mevki, kariyer hırsı neden? Her şeyini dünyada bırakıp gideceksen ömür boyu içine düştüğün kavga neden?

Öyleyse yol yakınken gel vazgeç bu sevdadan. Hırsla, kavgayla, kibirle hiçbir yere varamayacağını gör. Daha da geç olmadan tüm kalbinle Allah’a dön. Tüm dünyayı, insanları, nimetleri, hayvanları, bitkileri Allah’ı sevdiğin için sev. Herkesle dost ol. Kalbinden sevgi taşsın. Sana kötülükle davranana iyilikle cevap ver. Ruhunu öyle güzelleştir ki, cennetten öyle zevk alasın. Kendini bu dünyada alçalt ki ahirette yükselesin…

Allah’ı tanımayan, ahireti bilmeyen, kulluk bilincine ermeyen kişi dünyada da mutlu olamaz... Dünyanın lezzetleri geçicidir. Zevkin bittiği yerde acısı başlar. Ölüme dek sürer gider bu nöbet. Hazların gelip geçici olduğunu düşünmek bile hayatı zindan etmeye yeter. Hayattan tam zevk alanlar, ancak inanan insanlardır.

Ahir zamanda insanların nefsanî heves ve arzuları kabarıp taşınca dünya çok büyük bela ve musibetlere boğuldu.

Bir savrulma yaşıyor gibiyiz. Bizden birileri bu işi görgüsüzlüğe döndürdüler.. Birileri sahip olduğu serveti, konforu ve saltanat gücünü kaybetmemek için, korkarım en yakın arkadaşını bile feda etmeyi göze alacak noktaya geldi. O tip insanlar çoğalmaya başladı.. “Tarikat-cemaat siyaset dayanışması” gibi gösterilmeye çalışılan şey de, aslında makam ve servete ulaşmanın aracı gibi, kimilerine göre..

Bizimkiler de artık “kâm alıyorlar dünyadan” Eee çok çalıştılar, biraz da onlar tadına varsınlar bu işin! Allah muhafaza etsin. Bu bizim para,kadın,makam,şöhret  ve iktidarla imtihanımızdır..

Ebu Sa'idi'l-Hudri radıyallahu anh, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm'dan anlatıyor:

"Âdemoğlu sabaha erdimi, bütün azaları, dile temenna edip: "Bizim hakkımızda Allah'tan kork. Zira biz sana tabiyiz. Sen istikamette olursan biz de istikâmette oluruz, sen sapıtırsan biz de sapıtırız!" derler."...

Hazreti Mevlana’nın . “Bal küpünden sirke taşmaz ”halimizle kalimizle Müslümanlık bize yakışmalı. Bize gelen bizde dirilmeli.

Ahlâk mı dedin oda Neki.?!!

Selam ve dua