Alla Alla Caddesi

Aziz devletimizin hatırasına…

         Çoğumuz biliyoruz aslında bize öğrettikleri gibi olmadığını ama yine de bazı şeyleri ortaya koymakta fayda var. Alla Alla caddesi size bir şeyleri çağrıştırıyor ister istemez. Yanlış bir tahmin de değil aklınızdan geçenler de. Türkçesi Allah Allah caddesi. Peki nerde bu cadde? Almanya’nın Münih kentinde. Ama internette veya google earth aracılığıyla göremezsiniz. Belki de internete geçmeyecek kadar küçük bir sokağın adı. Cihan devleti Osmanlı, Avusturya ve Viyana seferlerinde aslında bugün Almanya sınırlarında kalan topraklara kadar ilerlemiştir. Akıncıların “Allah Allah” nidalarıyla şehre girdikleri için o zamanki ahali olayın çok etkisinde kalarak akıncıların geçtiği caddeye bu ismi vermişlerdir. Osmanlı’yı çöktüren Avrupalı tekrar dirilmesin yeni nesil kendinde o cesareti görmesin diye işin bu kısmını gizli tutmuştur. Israrla Osmanlı’nın Viyana’da durdurulduğundan dem vurmuşlardır. Bize de ısmarlama bir tarih yazarak yıllarca bunu ezberletip okutmuşlardır. Sen tavuksun uçamazsın demişler aslında bizim kartal olduğumuzu bize fark ettirmemişlerdir.

Viyana’nın doğal sınır olduğu ve bu yüzden Osmanlı’nın doğal sınırlara dayandığı için gelişimini tamamladığını bize belletmişlerdir. Yani sizin gücünüz bu kadar daha öte gidemezsiniz demişlerdir. İşin aslı da öyle değildir tabi. Viyana bozgununun sebebi doğal sınırlar değil o zamana kadar yağmayan yağmurun o savaş zamanında yağmasıdır. Top arabalarımız aşırı yağmurdan dolayı yaz gününde çamurlara batmış ve askerlerimiz hafif silahlarla ilerlemişlerdir. Yani mevsim şartları uygun olsaydı belki Portekiz en uç eyaletimiz olacaktı. İtalya’daki Otranto fethinden ise hiç bahsedilmez. Fatih Sultan Mehmet Han fethetmiş ve 17 sene Osmanlı yönetiminde kalmıştır. Yahudi dönmesi doktorun Sultanı zehirlemesiyle İtalya’nın fethi durmuştur.

Bize destan diye telkin verdiler yıllarca “Edirne’den Kars’a benim yurdum” diye. Aslında bir milletin kafasında devletin sınırlarını çizmişlerdir. Biz de hiç düşünmeden büyük heyecanla bu şiirleri okuduk. Maazallah bugün yine işgale uğrasak sadece İç Anadolu coğrafyası kalsa elimizde çocuklarımıza bunu mu ezberletecektik “Eskişehir’den Sivas’a benim ata yurdum!...” Ee devletin geri kalanı nerde ? İşte Osmanlı’nın başına gelen budur. Bir oldu bittiyle dallarımızı budadılar sonra bunu da destan diye yutturdular “Edirne’den Kars’a benim ata yurdum!...”

Misak-ı Milli sınırları ise kazanılmış ama hediye edilmiş topraklardır. İngiliz aklı masada yine bize çelme taktı. Bile bile lades dedik aslında. Anadolu coğrafyasındaki savaşlar defalarca vurgulanmasına rağmen hemen etrafımızdaki zaferler güme gitmiştir. Kut-ül Amare zaferi Avrupa’da en az Çanakkale zaferi kadar yankı uyandırmıştır ama Türkler Avrupalı kadar bilmez o cepheyi hatta hiç bilmez. Çünkü bilirse sormaz mı insan madem biz kazandık o savaşı bugün Irak niye dışarıda kaldı? Batum’u Enver Paşa’nın kardeşi Ruslardan geri aldı ama bugün yok. Bakü’yü Kazım Karabekir Paşa geri aldı. Hatta Azeri halkı “Çırpınırdı Karadeniz” türküsünü bunun için heyecanla söylemiştir. Ama niye bugün dışarıda?