Biz müslümanların beş temel yanlışı

Evrensel bir din olan İslam’ı temsil ettiğini iddia eden biz Müslüman’ların içinde bulunduğu kötü maddi ve manevi durum hepimizin malumudur. Filistin’de ,Suriye'de, Arakan’da, Doğu Türkistan’da vs. yerlerde zulüm altında inleyen kardeşlerimize bir şey yapamıyor durumda olmak bile bize ayıp olarak yetmektedir. İnsanlığa maddi olarak bir katkıda bulunmuyor olmamız da bize yakışmayan bir durumdur. 1,5 Milyar nüfusa ve zengin yeraltı kaynaklarına sahip olmamıza rağmen çok küçük ama organize, güçlü bir bölük karşısında bir varlık gösteremiyoruz. Sadece ağlıyoruz, bağırıyoruz, kınıyoruz vs. Peki neden bu kötü durumdayız. Peki neden? Cevabı çok basit…Al-i İmran 165’te belirtildiği gibi “bizim yüzümüzden”… Peki nasıl oluyorda bu kötü maddi durumdan kurtulamıyoruz? Acizane 5 büyük hata tespit ettik ve sizlerle paylaşmak istiyorum.
1.Taassub

Taassub bizi kemiren en önemli hatalarımızdan bir tanesidir. Kur’an’da akıl ve bilme ile ilgili onca önemli ayet varken körü körüne iman etmek ve bilmeden bir takım konularda ahkam kesmek ne yazık ki bizim bu dinin maddi-manevi nimetlerinden yararlanmamızın önüne geçmektedir. Efendimiz (s.a.v.) zamanında kapıdan içeriye bile giremeyen bu hatamızdan kurtulmamız için önce istiğfar etmeli, sonra tevbe etmeli ve herkesin alim olabilecek kapasitede olduğu gerçeğini idrak ederek ilme sarılmalıyız. Bilerek edilen iman ve amel ve taassub ile yapılandan çok daha üstündür ve Allah katında değeri daha yüksektir.

2.Tefrika

Tefrika ne yazık ki bizi vahdetten alıkoyan, etrafımızda meleklerin değil, şeytanların fink atmasına sebep olan büyük bir beladır. Tefrikadan kurtulmadıkça, farklılıklar arası barış ve huzuru sağlayamadıkça Allah’ın yardımının gelebileceğini hiç düşünmüyorum. Ra’d 11’de belirtildiği üzere biz kendimizi değiştirmedikçe Allah ta bizim durumumuzu değiştirmeyecektir. İstediğimiz kadar sözlü duada bulunalım, eğer tefrikayı bertaraf edecek amelleri işlemezsek kıyametimiz yakındır diye düşünüyorum. Ya Allah bizi böyle helak edecek ya da sancağı başka bir kavme, topluluğa verecek. Bunların olmasını istemiyorsak:
1. Farklılıkların Allah’ın bir ayeti olduğunun bilincine varıp, akılla , ilimle ve hikmetle davranıp farklılıklardan bir rahmet tecellisi kazanmanın yollarını bulmalıyız.
2. Mezhep, tarikat, cemaat farklılıklarının normal olduğunu kabul etmeliyiz. Ama müslümanlar arasında kalbi vahdetin, Kur’an frekansından yayın yapan zihinlerin ve kalblerin sanki tek bir mezhep tek bir tarikat tek bir cemaatmiş gibi hareket etmesini sağlayacak bir ortam için hep birlikte Allah’tan yardım talep etmeli ve bu uğurda fiili ameller sergilemeliyiz.
3. Tek bir ümmet olduğumuz bilincinin her türlü farklı mezhep, tarikat ve cemaate rağmen sağlanabileceğine inanmalı, farklılığı tefrikaya çevirecek her türlü hareketten uzak durmalıyız.

3.Cehalet

Cehalet bilginin çok ama çok önemli olduğu bu çağda bizi inim inim inleten çok kötü bir hatamızdır. Ne yazık ki bunu sanki tercih ediyormuşcasına yaşıyoruz. Bilgiye, okumaya, tecrübeye hiç değer vermiyoruz ve zanlarla yaşamaya çalışıyoruz. İlk emri “Oku” olan, “…..bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?…”  ayetine iman edilmesini şart koşan bir çok ayetinde “düşünmez misiniz?” diye soran bir dinin mensubları nasıl oluyor da böylesi cahil bir durumda oluyor, insan çok üzülüyor açıkçası…Bu durumdan kurtulmak için önce vazgeçip istiğfar etmeli, tevbe etmeli ve Allah’tan cahilliğimizi gidermesi için yalvarmalıyız. Ardından da artık bir alim adayı olduğumuzu hissedip Kur’an’dan başlayıp okumalı ve tefekkür için vakit ayırmalıyız. Göreceksiniz ki 24 saat size yetmeyecek ve muazzam bir iklime girmiş olacaksınız bu kararı almakla… Her ilim faaliyetinizde melekler etrafınızda halka oluşturacak ve sizi destekleyeceklerdir. Bunun enerjisini vücut kimyanızda hissedecek ve yaşlı gözlerle okudukça okuyacak bunlarla amel edeceksiniz. Unutmayınız, amel ettikçe eksikleriniz giderililr ve yenilerini öğrenmeniz için bir fırsat elde edersiniz. Bu çok rahmani bir ameldir ve yapmaya doyamazsınız.

4.Dünyevileşme

Dünyevileşme özellikle maddi olarak rahata kavuşanların içine düştüğü ve rahata kavuşamayanların da hayalini kurduğu bir hatadır. Maddi olarak rahata kavuşanlar ne yazık ki bunların Allah’tan değil de başka yerden geldiği zannıyla hareket etmektedirler. Dilleriyle “Ya Rabbim şükür” diyorlar ama esas şükür olan nimetin cinsinden verme konusunda cimrilik yapmaktadırlar. Güvenilir bir yer yok mazaretine sığınıldığından bu konuda ne yazık ki bir şuursuzluk vardır. Ayrıca rahata kavuşunca çoğu zenginlerimizde Allah yolunda mallarıyla canlarıyla cihat etme konusunda gevşeklik baş göstermektedir. Malın emanet olduğu şuuru kaybolmakta ve Kar’un zihniyetiyle hareket edilmektedir. Bu hatadan bir an önce dönülmeli ve istiğfar ve tevbe ederek arınmalıdır. Ardından dünyanın ahiretin bir tarlası olduğu şuuruyla yaşamalı ve hayırlı ameller işlemek için bir yarış içerisine girilmelidir.
Dünyevileşme sadece maddi olarak iyi durumda olanların değil, maddi olarak zayıf durumda olanların da için düştüğü bir hatadır. Refah seviyesinin yükselmesini istemeyi hayatının en önemli gayesi haline getirmek te bir hatadır. Bu dünyevi bir hedef olabilir ama hayatın anlamını buna yüklemek çok büyük hata ve sonu hüsranla bitecek bir maceradır. Bir çok zengin geçmişinde bu yanlış şuurla hareket etmiş ve hâlâ huzuru bulamamışlardır. Bunu bilerek hareket etmeli ve malın mülkün iplerinin Allah’ın elinde olduğunu unutmamalıyız. Bunlar emanettir ve geçicidir. Eğer olmuyorsa olmaması sizin için daha hayırlıdır demektir. Unutmayalım ki, esas hayat ahiret hayatıdır ve oraya daha çok da bu dünyada geçim sıkıntısı çeken ama sabreden, imanını takvasını muhafaza eden insanlar gitmektedir.

5.Kibir

Kibir ne yazık ki bir müslümanda olmaması gereken bir haldir. “İçinde zerre kadar kibir olan cennete giremez.” hadisini aklımızda tutarsak kibir bizi kemiren, salih amellerimizi silip süpüren bir hata bir afettir. Bu çoğunlukla aşikar bir şekilde değil de gizli bir şekilde ve insanın farketmediği bir şekilde olmaktadır. Ne yazık ki müslümanım demekle müslüman olunmuyor. Müslüman olununca olunuyor. İman bir çiçek gibidir ve beslenmesi, ilimle, salih amelle desteklenmesi gereken bir haldir. Biz çoğunlukla bunun farkında olmuyoruz ve müslümanız diye bir kibirli, kendimizi herşeyden üstün gören bir hale bürünüyoruz. Esas üstünlük Allah’ın insana bahşettiği bir şeydir ve “ben üstünüm” demekle üstün olunmamaktadır. Gerçek bir müslüman her zaman aciz olduğunu bilmeli ve mahviyet içerisinde olmalıdır. Bunun aksi olan kibir asla bize uğramamalı ve uğramasını engelleyecek güzel salih amellerle, hizmetlerle kendimize yardımcı olmalıyız. Unutmayalım ki, kibir bir afettir ve Rabbimiz kibirlenenleri asla sevmez. (Nahl 23)
Selam ve dua